Słowik szary
Ptak z rzędu wróblowatych, rodzina: muchołówkowate, rodzaj: luscinia.
Zasiedla Europę kontynentalną na zachód od linii Wisły i Ukrainy – zachodnią i południową, a oprócz tego Bliski Wschód (zwłaszcza Azję Mniejszą), Kaukaz, Azję Środkową i północno-zachodnią Afrykę. Słowik rdzawy nie jest spotykany w północno-zachodniej Europie, Skandynawii i w większości wschodniej Europy. Przylatuje w drugiej połowie kwietnia lub na początku maja, odlatuje w sierpniu–wrześniu. Leci na zachód, nocami. Zimę spędza w środkowej części Afryki, w tamtejszych lasach deszczowych. W Europie gnieździ się głównie na nizinach lub terenach pagórkowatych w rzadkich lasach liściastych, mieszanych lub w większych skupiskach krzewów i drzew o gęstym poszyciu oraz na skraju kompleksów leśnych. Spotykany też w zaroślach w dolinach rzecznych, ogrodach, cmentarzach i zakrzaczonych parkach.
Słowika uważa się za chrześcijański symbol anielskości, marzeń, słodyczy, natchnienia, nieskończonego bogactwa. Oprócz tego symbolizował dwuznaczność, skrytość, uzdrowienie, noc, czujność, ciekawość, smutek, skargę matki, ból, łzy, pożegnanie, śmierć, żałobę, nieśmiertelność, beznadziejność, duszę potępioną. Ze względu na to, że jego śpiew słychać co roku w maju, głos kojarzył się w wielu krajach z miłością i zakochanymi. Melodia rozlegająca się w księżycowe noce wiązała ptaka z romantycznymi chwilami, choć w naturze śpiewa on całą dobę. Według ludowych wierzeń jeśli zobaczy się słowika to oznacza to szczęście w miłości małżeńskiej.